Every single good act counts ഓരോ നല്ല കാര്യവും വിലപ്പെട്ടതാണ്

 

മൂല്യം —-ശരിയായ  പരുമാറ്റം

ഉപമൂല്യം—-ബഹുമാനം ,  മറ്റുള്ളവരെ  ശ്രദ്ധിക്കുക

ജോൺ    മാംസം  വിതരണം  ചെയ്യുന്ന  ഒരു  തൊഴിൽ  ശാലയിൽ  ജോലി  ചെയ്തിരുന്നു .  ഒരു  ദിവസം  ജോലി  കഴിഞ്ഞു  മാംസം  സൂക്ഷിക്കുന്ന    തണുപ്പറയിൽ    എന്തോ  പരിശോധിക്കുവാൻ  പോയി. നിർഭാഗ്യവശാൽ  പെട്ടെന്ന്  ആ  മുറിയുടെ  വാതിൽ  അടഞ്ഞുപോയി .ജോൺ  മുറിയിൽ  പെട്ടുപോയി. .  സഹായിക്കുവാൻ  അവിടെ  ആരുമില്ലായിരുന്നു.അയാൾ  ഉറക്കെ  നിലവിളിച്ചു ,  വാതിൽക്കൽ  മുട്ടി .  മിക്ക  ജോലിക്കാരും  പോയി  കഴിഞ്ഞിരുന്നു. അടച്ച  മുറിയിൽ  നിന്ന്  പുറത്തു  ശബ്ദം  കേൾക്കുവാനും  ബുദ്ധിമുട്ടാണ് .

ഏതാനും  മണിക്കൂറുകൾക്കു  ശേഷം  ജോൺ  ഏകദേശം  മരിക്കാറായപ്പോൾ  ആ  തൊഴിൽശാലയുടെ  കാവൽക്കാരൻ  വാതിൽ  തുറന്നു  അയാളെ  രക്ഷിച്ചു . ജോൺ    കാവൽക്കാരന്  നന്ദി  പറഞ്ഞു

 

അയാൾ  എങ്ങിനെ  അവിടെ  വന്നു?   അവിടെ  അയാൾക്ക്‌  ജോലി  ഒന്നുമില്ലല്ലോ . എന്ന്  ജോൺ  ചോദിച്ചു .  കാവൽക്കാരൻ  പറഞ്ഞു .ഞാൻ  ഈ  തൊഴിശാലയിൽ  35  കൊല്ലമായി  ജോലി  ചെയ്യുന്നു . നൂറു    കണക്കിന്  ജോലിക്കാർ  ദിവസവും  അകത്തു  വരുകയും  പുറത്തു  പോവുകയും  ചെയ്‌യും .പക്ഷെ  രാവിലെ  വരുമ്പോഴും  വൈകുന്നേരം    തിരിച്ചു  പോകുമ്പോഴും  എന്നെ  ആശംസിക്കുന്ന  കുറച്ചു  പേരിൽ  ഒരാളാണ്  നിങ്ങൾബാക്കി  എല്ലാവരും  ഞാൻ  ഉള്ളതുപോലും  ശ്രദ്ധിക്കാറില്ല .  ഇന്നും  പതിവുപോലെ  രാവിലെ  ജോലിക്കു  വന്നപ്പോൾ  നിങ്ങൾ  ഹലോ  എന്ന്  പറഞ്ഞു .  പക്ഷെ  വൈകിട്ട്  ശുഭരാത്രി  നാളെ  കാണാം  എന്ന്  പറയുന്ന  നിങ്ങളുടെ  ശബ്ദം  കേട്ടില്ല .അതുകൊണ്ടു  തൊഴിൽശാലയിൽ  ഒന്ന്  ചുറ്റി  നോക്കാം  എന്ന്  വിചാരിച്ചു . ഞാൻ  ദിവസവും  നിങ്ങളുടെ  ആശംസകൾക്ക്  വേണ്ടി  നോക്കിയിരിക്കും . നിങ്ങൾക്ക്  ഞാൻ  വേണ്ടപ്പെട്ടവനാണ്അത്  കൊണ്ട്  തിരിച്ചു  യാത്ര  ചോദിയ്ക്കാൻ  കാണാത്തതു  കൊണ്ട് എന്തോപറ്റി  കാണും  എന്ന്  എനിക്ക്  തോന്നി .അത്  കൊണ്ട്  തിരഞ്ഞു  വന്നു.നിങ്ങളെ  രക്ഷിക്കുവാൻ  സാധിച്ചു .

 

ഗുണപാഠം –

നാം  എപ്പോഴു  എളിയവരായിരിക്കണംനമ്മുടെ  ചുറ്റുമുള്ളവരെ  സ്നേഹിക്കുകയും  ബഹുമാനിക്കുകയും  വേണം .അപ്പോൾ  നമ്മെ  കുറിച്ച്  ഒരു  നല്ല  അഭിപ്രായം  ഉണ്ടാകും .  പ്രത്യേകിച്ച്  ദിവസം  കാണുന്നവരെ  കണ്ടാൽ  ഒന്ന്  പുഞ്ചിരിക്കുകയെങ്കിലും  വേണം . അത്  ഒരാളുടെ  ജീവിതത്തിൽ  വലിയ  മാറ്റം  ഉണ്ടാക്കും .

ഒരു  ചെറിയ  നല്ല  കാര്യത്തിന്റെ  ശക്ത്തിയെ  ഒരിക്കലും  ചെറുതായി  കാണരുത്

http://saibalsanskaar.wordpress.com

Advertisements

Journey is as important as destination- ലക്ഷ്യ പ്രാപ്തിക്കു യാത്ര പ്രധാനമാണ്

 

പണ്ട്   കാലത്ത്   സുഖ സമ്പത്തിനെ   സ്നേഹിച്ചിരുന്ന   ഒരു   രാജാവുണ്ടായിരുന്നു . അദ്ദേഹം  റോസ്  കൊണ്ട്   അലങ്കരിച്ച   മെത്തയിൽ   കിടന്നുറങ്ങും . വളരെ രുചിയുള്ള  ഭക്ഷണം   കഴിക്കും .

ഒരു   ദിവസം   രാജാവും  പടകളും   നായാട്ടിനു   പോയി . ദിവസം   മുഴുവൻ   വേട്ടയാടി   സുഖിച്ചു . രാത്രിയായി.  രാജാവ്  മുൻപിൽ   വഴി  നയിച്ച്‌   തിരുച്ചു  പോകുവാൻ   തുടങ്ങി . കുറച്ചു സമയം   കഴിഞ്ഞപ്പോൾ   രാജാവ് ഒറ്റപെട്ടുപോയി.  രാജാവിനെ   കാണാതെ   മറ്റുള്ളവർ  തിരിച്ചു  പോകുകയും   ചെയ്തു .

രാജാവ്   വിശന്നു   ക്ഷീണിതനായി. .പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത, ഈ   സ്ഥിതി   കണ്ടു   രാജാവിന്   വളരെ   ദേഷ്യം   തോന്നി .കുറെ   ദൂരം   കുതിര   ഓടിച്ചു   പോയപ്പോൾ   ഒരു  ആശ്രമം   കണ്ടു.  അവിടെ   ഒരു  സന്യാസി   ധ്യാനിച്ച്  കൊണ്ടിരുന്നു .  രാജാവ്   സന്യാസിയോട്   കാര്യം  പറഞ്ഞു . എങ്ങിനെയെങ്ങിലും   തന്റ്റെ   സുഖഭോഗം  നിറഞ്ഞ  രാജ്യത്തിലേക്ക്  തിരിച്ചു  എത്തിച്ച്തരാന്‍   അപേക്ഷിച്ചു . സന്യാസി   പുഞ്ചിരിച്ചു   കൊണ്ട്   പറഞ്ഞു —–ഞാൻ   ഒരു  മന്ത്രം  പറഞ്ഞു   തരാം. ചുറ്റും  തീയുള്ള  ഒരു  വളയത്തിൽ  നിന്ന്   കൊണ്ട്   40  ദിവസം  ആ   മന്ത്രം   ജപിച്ചാൽ  രാജ്യത്തിലേക്ക്  മടങ്ങി  പോകുവാൻ   പറ്റും . വളരെ   വേഗത്തിൽ   രാജാവ്   ആ മന്ത്രം  പടിച്ചു  സന്യാസി  പറഞ്ഞപോലെ   ചെയ്തു

40 ദിവസം കാഴ്യ്ഞ്ഞു ഒന്നും സംഭവിച്ചില്ല. രാജാവ്   സ്ന്യാസിയോടു  ചോദിച്ചു .  സന്യാസി   പറഞ്ഞു —- അതേ   മന്ത്രം   ജപിച്ചു   കൊണ്ട്   40  ദിവസം   തണുത്ത  വെള്ളത്തിൽ  നിൽക്കു .അങ്ങിനെ  40 ദിവസം  ജപിച്ചിട്ടും   ഒന്നും സംഭവിച്ചില്ല .രാജാവിന്റ്റെ   പ്രയത്നങ്ങൾ   പരാജയപ്പെട്ടു . രാജാവ്  വളരെ   നിരാശനായി . അപ്പോൾ   സന്യാസി  രാജാവിന്   വിശദമായി   പറഞ്ഞു മനസിലാക്കി കൊടുത്തു —-ഇത്രയും  ദിവസം  രാജാവ്   സ്വന്തം   നേട്ടത്തിന്   വേണ്ടിയാണ്   മന്ത്രം   ഉരുവിട്ടത്   അല്ലാതെ  മന്ത്രജപത്തിൽ ശ്രദ്ധിച്ചു കൊണ്ടല്ല . അതു  കൊണ്ടാണ്   ഒരു  നേട്ടവും   .ഉണ്ടാകാത്തത്

ഗുണപാഠം —–

ഏതു   കാര്യം   ചെയ്യുമ്പോഴും  അതിന്റ്റെ   പ്രതിഫലം   മാത്രം   നോക്കാതെ   ശ്രദ്ധയോടും   സന്തോഷത്തോടും   ചെയ്യണം .നിശ്ചിത സ്ഥാനത്തെത്തുവാൻ  യാത്രയും  വളരെ പ്രധാനമാണ് .

 

ശാന്ത   ഹരിഹരൻ

 

 

The feather story

 

ഒരു   ദിവസം  ഒരു  കുട്ടി   തന്റ്റെ   സഹപാഠിയെ   കുറിച്ച്   തെറ്റായ   പല   വതന്തികൾ   പറഞ്ഞു   പരത്തി .ക്രിസ്ത്യാനി  ആയതു   കൊണ്ട്   അയാൾ   ദിവസവും   പളളിയിൽ   പോകുമായിരുന്നു . എന്ത്   തെറ്റ്   ചെയ്താലും   ക്ഷമ   ചോദിക്കാനായി  ഒരു   കുംഭസാര  മുറിയുന്ടെന്നും  പള്ളിലെ   അച്ഛനോട്   തെറ്റുകൾ  പറഞ്ഞു   ക്ഷമ   ചോദിച്ചാൽ   ദൈവം   ക്ഷമിക്കും   എന്ന്  അവനു   അറിയാമായിരുന്നു .ഇല്ലാത്ത   കുറ്റങ്ങൾ   പറഞ്ഞു   പരത്തി   തന്റ്റെ   സഹപാഠിയെ  ദുഖിപ്പിച്ചു   എന്ന്   അവനു   മനസ്സിലായി .

പള്ളിയിൽ   കുട്ടികളുടെ   പ്രശ്നങ്ങൾ   മനസ്സിലാക്കുന്ന   വളരെ   ദയവുള്ള   ഒരു   അച്ഛൻ   ഉണ്ടായിരുന്നു .  വളരെ   ക്ഷമയോടെ   ആ   കുട്ടിയുടെ   കുറ്റസമ്മതം   കേട്ടു.  അവന്റ്റെ   കുറ്റത്തിന്   പിതാവിനോട്    ക്ഷമ   ചോദിക്കുന്നതിനു   മുന്മ്പു  അവന്റ്റെ   പ്രവർത്തിയുടെ  പരിണാമം  അവനു   മനസ്സിലാക്കി   കൊടുക്കണം   എന്ന്   വിജാരിച്ച്.  ഒരു  സഞ്ചി   നിറച്ചു   തുവൽകൾ   എടുത്തു   നല്ല   കാറ്റ്   ഉള്ളപ്പോൾ   ഒരു   കുന്നിന്റ്റെ   മുകളിൽ    കെയറി   അത്   മുഴുവൻ   പറപ്പിക്കുവാൻ   പറഞ്ഞു .പിറ്റേ   ദിവസം   അത്   മുഴുവൻ   പെറുക്കിയെടുക്കുവാൻ   അച്ഛൻ   പറഞ്ഞു . ഓരോ   തുവലും   പെറുക്കുവാൻ   കഷ്ടമാണ്   എന്ന്  കുട്ടി   പറഞ്ഞു .അപ്പോൾ   അച്ഛൻ   പറഞ്ഞു —-അത്  പോലെ   തന്നെയാണ്   വതന്തികളും. ഒരിക്കൽ   പരന്നാൽ   പിന്നെ  നിറുത്തുവാൻ   വിഷമമാണ് . അത്   കൊണ്ട്   ഭാവിയിൽ   ഇങ്ങനത്തെ    തെറ്റ്   ചെയ്യാതിരിക്കാൻ   പ്രത്യേകം   സൂക്ഷിക്കണം

കുട്ടി   ഒരു  പാഠം  പഠിക്കുകയും   പിന്നീട്   ആ  തെറ്റ്   ആവർത്തിക്കാതിരിക്കുകയും   ചെയ്തു .

ഗുണപാഠം ——

നാം   സത്യാവസ്ഥ   അറിയാതെ   പറഞ്ഞു   പരത്തുന്ന  പലതും  മറ്റുള്ളവരെ   വേദനിപ്പിക്കും .  ഒരിക്കൽ   വായിൽ   നിന്ന്   പുറത്തു   വരുന്ന   വാർത്തകൾ   തിരിച്ചെടുക്കുവാൻ   പറ്റില്ല .അതുപോലെ   ഒരിക്കൽ   ഒരാളെ   വേദനിപ്പിച്ചാൽ   അതിന്റ്റെ   മുറിവ്   അങ്ങിനെതന്നെ   കാണും .  അതുകൊണ്ട്   വാക്കുകൾ  വളരെ   സുക്ഷിച്ചു   ഉപയോഗിക്കണം .

 

ശാന്ത   ഹരിഹരൻ .

http://saibalsanskaar.wordpress.com

 

Giving when it counts- കൊടുക്കുമ്പോൾ അതിനു വിലയുണ്ട്‌

 

മൂല്യം —–സ്നേഹം,    ശരിയായ   പെരുമാറ്റം

ഉപമൂല്യം —-അനുകമ്പ ,   വേണ്ടസമയത്ത്   ചെയ്യുന്ന   സഹായം

 

പല   വർഷങ്ങൾക്കു    മുന്മ്പു  ഞാൻ   ഒരു    ആശുപത്രിയിൽ    സന്നദ്ധ   സേവകനായി     ജോലി    ചെയുന്ന    സമയത്ത്    ഒരു    ചെറിയ    പെണ്കുട്ടിയെ    പരിചയപ്പെട്ടു . അവൾക്കു    ഒരു    അപൂർവവും    ഗുരുതരവുമായ    രോഗമായിരുന്നു   5  വയസ്സ്    പ്രായമുള്ള    അവളുടെ    സഹോദരന്റ്റെ   രക്തം   കെയറ്റിയാൽ    മാത്രമേ    അവൾ   രക്ഷപ്പെടുകയുള്ളൂ .  ഈ    സഹോദരൻ   അതെ    മാരക   രോഗം   പിടിപ്പെട്ടു അത്ഭുതകരമായി     അതിൽ   നിന്ന്    രക്ഷപ്പെട്ടു  അത്  കൊണ്ട്    രോഗത്തെ   എതിര്ക്കുവാനുള്ള   പ്രതിരോധ ശക്തി   കിട്ടിയവനായിരുന്നു

ഡോക്ടർ     കൊച്ചിനെ    വിളിച്ചു    ചേച്ചിയുടെ   രോഗത്തെ   ക്കുറിച്ച്    വിശദമായി   പറഞ്ഞു   സഹോദരിക്ക്    രക്തം    കൊടുക്കുവാൻ    സമ്മതമാണോ    എന്ന്    ചോദിച്ചു .

കുട്ടി   ഒന്ന്   സംശയിച്ചത്   ഞാൻ   കണ്ടു .  പിന്നെ   ഒരു   ദീര്ഖശ്വാസം   വലിച്ചിട്ടു   പറഞ്ഞു .ശരി    അത്   അവളെ   രക്ഷപ്പെടുത്തും   എങ്കിൽ    ഞാൻ   രക്തം    കൊടുക്കാം .

രക്ത നിവേശനം    നടന്നു   കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ     അവൻ    ചേച്ചിയുടെ    അടുത്ത    കിടക്കയിൽ    കിടന്നു    പുഞ്ഞിരിക്കുകയായിരുന്നു .   കുറെ   കഴിഞ്ഞപ്പോൾ    സഹോദരിയുടെ    നിറം    തെളിഞ്ഞു   അവന്റ്റെ     മുഖം     മങ്ങുവാൻ     തുടങ്ങി . അവൻ     വിറയ്ക്കുന്ന    ശബ്ദത്തിൽ      ഡോക്ടറോട്      ചോദിച്ചു .——ഞാൻ      ഇപ്പോൾ      തന്നെ      മരിക്കുമോ ?

വളരെ    ചെറിയ    കുട്ടിയായത്   കൊണ്ട്     അവൻ    ഡോക്ടറെ      തെറ്റുധരിച്ചു .  സഹോദരിയെ   രക്ഷിക്കാൻ     അവന്റ്റെ      മുഴുവൻ      രക്തവും     കൊടുക്കേണ്ടി   വരും     എന്ന്         വിചാരിച്ചു .

 

ഗുണപാഠം ——-

മനസ്സിനു    ഒരിക്കലും     സങ്ങടമില്ല     എന്ന്     വിചാരിച്ചു    സ്നേഹിക്കുക .   പണത്തിനു    വേണ്ടിയല്ല    ജോലി    ചെയ്യുന്നത്     എന്ന്       വിചാരിചു    ജോലി    ചെയ്യുക  .   ആരും     ശ്രദ്ധിക്കുന്നില്ല      എന്ന്   വിചാരിച്ചു         നൃത്തം       ചെയ്യുക

http://saibalsanskaar.wordpress.com

ശാന്ത    ഹരിഹരൻ .

 

 

 

ഒരു വിലപ്പിടിച്ച സാൽവ

 

 

മൂല്യം——ശരിയായ  പെരുമാറ്റം

ഉപമൂല്യം ——വിവേചന   ബുദ്ധി

പണ്ടൊരിക്കൽ    ഒരു   രാജാവുണ്ടായിരുന്നു .അദ്ദേഹത്തിനു   മദ്യപാനം, ഭോഗാസക്ത  തുടങ്ങിയ   പല  ദുർഗുണങ്ങൾ  ഉണ്ടായിരുന്നു അദ്ദേഹം  പ്രധാനമന്ത്രിയോട്   പറയുമായിരുന്നു —ഒരാൾക്ക്‌   മനുഷ്യ   ജന്മം  അത്ര   എളുപ്പമായി   കിട്ടുകയില്ല . അത്   കൊണ്ട്   എല്ലാ    സുഖഭോഗങ്ങളോടെ   പരമാവധി   സുഖിച്ചു   ജീവിക്കണം .

പ്രധാനമന്ത്രി  നല്ല. മര്യാദയും വിവേകവും ഉള്ള  ആളായിരുന്നു. അദ്ദേഹം രാജാവിന്റ്റെ. അപരിഷ്കൃതവും  അപമാനകരവുമായ. പ്രവർത്തികളിൽ   വളരെ . ദുഖിച്ചു. അവസരം. കിട്ടുമ്പോഴൊക്കെ. രാജാവിനെ

ഉപദേശിക്കും  പക്ഷെ.  രാജാവ്  സുഖഭോഗങ്ങളിൽ

മതിമറന്നു  ശരിയും  തെറ്റും തിരിച്ചരിഞ്ഞിരിന്നില്ല.  ജനങ്ങളോടും

വളരെ. മോശമായും ക്രുരമായും പെരുമാറി. പ്രജകൾ. രാജാവിനെ  ഭയന്നിരുന്നു. അദ്ദേഹത്തിനെ എതിർക്കാനോ എന്തെങ്ങിലും അഭിപ്രായം പറയുവാനോ തുനിഞ്ഞില്ല.

ഒരു  ദിവസം പ്രധാനമന്ത്രിയുടെ  ഏതോ ഒരു. കാര്യത്തിൽ  സന്തുഷ്ടനായ  രാജാവ്. അദ്ദേഹത്തിനു  വിലപ്പിടിച്ച  ഒരു

സാൽവ. സമ്മാനമായി. കൊടുത്തു. രാജദർബാറിൽ നിന്ന്  പുറത്തു  വന്നതും പ്രധാനമന്ത്രി  ആ സാലവ  മുക്ക് തുടക്കുവാന്‍  ഉപയോഗിച്ച്.

പ്രധാനമന്ത്രിയോട്. അസുയ തോന്നിയിരുന്ന. ഒരു  മന്ത്രി. ഇത്. കണ്ടു. ഉടൻ  രാജാവിന്റ്റെ . അടുക്കൽ  ചെന്ന് പറഞ്ഞു—-പ്രഭോ  ഇന്ന്  പ്രധാനമന്ത്രി  ഒട്ടും മര്യാദയില്ലാത്ത ഒരു. കാര്യം ചെയ്തു.

എന്ത്  ചെയ്തു?  രാജാവ് ചോദിച്ചു.

മന്ത്രി. പറഞ്ഞു—-  പ്രധാനമന്ത്രിയെ  ബഹുമാനിക്കാനായി  അങ്ങ് കൊടുത്ത സാൽവ. അദ്ദേഹം മുക്ക്ചീറ്റുവാൻ  ഉപയോഗിച്ച്.

രാജാവ് ഉടൻ പ്രധാനമന്ത്രിയെ വരാനായി കല്പ്പിച്ചു.  ഞാൻ തന്ന വിലപ്പിടിച്ച സാൽവയിൽ മുക്ക് ചീറ്റുവാൻ നിങ്ങൾക്ക് എന്ത് ധൈര്യമാണ്?എന്നെ അപമാനിക്കുകയാണോ?

പ്രധാനമന്ത്രി വളരെ മര്യാദയോടെ

പറഞ്ഞു—-ഞാൻ അങ്ങ്  കാണിച്ച  മാതൃകയാണ്  പിന്തുടരുന്നത്.

എന്ത്?  ഞാൻ  ഇത്  പോലെ  അപമര്യാദ  കാണിക്കുവാൻ  പടിപ്പിച്ചുവോ?  എങ്ങിനെ?

പ്രധാനമന്ത്രി  പറഞ്ഞു—–പ്രഭോ  താങ്ങൾക്ക്‌  ഈ  സാൽവയെക്കാൾ  കുടുതൽ  വിലപ്പിടിച്ച  ഒരു  മനുഷ്യ  ജീവിതം കിട്ടയിട്ടുണ്ട്. പക്ഷെ  അങ്ങ്  ആ  ജീവിതം ലൌകികസുഖഭോഗങ്ങളിൽ  ചിലവഴിക്കുന്നു.  സദാചാരവും ന്യായവും ഇല്ലാത്ത  ജീവിതം നയിക്കുന്നു. അതാണ്‌  എന്നെയും സാലവ ദുരുപയോഗം ചെയ്യുവാൻ  പ്രേരിപ്പിച്ചത്. പ്രധാനമന്ത്രി  നേരില്‍ തന്നെ  അടിച്ചു. രാജാവിനു  സ്വന്തം തെറ്റ്  മനസ്സിലായി. അദ്ദേഹത്തിന്റ്റെ  ജീവിതവും രാജ്യവും നല്ലതായി  മാറി.

ഗുണപാഠം-

നല്ലതും  ചീത്തയും  തിരിച്ചറിയുവാൻ  പഠിക്കുക.ഇത്കുട്ടികളെയും  ചെറുപ്പത്തിലെ. പഠിപ്പിച്ചാൽ   അവർ  വിവേകമുള്ള

നല്ല. പൌരന്മാരായി  തീരും.

http://saibalsanskaar.wordpress.com

Shanta Hariharan

 

 

ഒരു കിണ്ണം നുഡിൽസ്

 

മൂല്യം ——സ്നേഹം

ഉപമൂല്യം ——മാതാപിതാക്കളോട്    ബഹുമാനം ,  സ്നേഹം

അന്നത്തെ   രാത്രി  സു  എന്ന.  പെൺകുട്ടി. അമ്മയോട്   വഴക്കിട്ടു  വീട്ടിൽ. നിന്ന്  പുറത്തു  പോയി. പോകുന്ന. വഴിക്ക്  അവൾ  ഓർത്ത്‌  വീട്ടിലേക്കു ഒരു. ഫോൺ  വിളക്കുവാൻ പോലും  കൈയിൽ. കാശില്ല .

അതെ  സമയം  അവൾ  ഒരു  നുഡിൽസ്. കടയുടെ  മുൻപിൽ  കൂടി  പോകുകയായിരുന്നു .നുഡിൽസിന്റ്റെ. നല്ല  മണം. അവൾക്കു. വല്ലാത്ത  വിശപ്പ്‌   തോന്നി . ഒരു. കിണ്ണം  നുഡിൽസ്.  കഴിക്കുവാൻ.  ആഗ്രഹം  തോന്നി . പക്ഷെ  കൈയിൽ. കാശില്ല .

കട  മുതലാളി  അവൾ  അവിടെ  നില്ക്കുന്നത്  കണ്ടു  ചോദിച്ചു —-ഹേ.  കൊച്ചേ!  ഒരു  കിണ്ണം  നുഡിൽസ്. കഴിക്കണോ ?

എന്റെ. അടുക്കൽ.  കാശില്ല .——അവൾ. പറഞ്ഞു .

ഞാൻ  നിന്നെ. സല്കരിക്കാം  എന്ന്  പറഞ്ഞ്. കടക്കരാൻ   ഒരു  കിണ്ണം  ചൂടുള്ള     നുഡിൽസ്  ഉണ്ടാക്കി  കൊണ്ട്  കൊടുത്ത് .കുറച്ചു  നുഡിൽസ്. കഴിച്ചപ്പോൾ  സു  പെട്ടെന്ന്   കരയാൻ  തുടങ്ങി .

എന്തിനാണ്   കരയുന്നത് ? കട  മുതലാളി  ചോദിച്ചു .

ഒന്നുമില്ല . നിങ്ങളുടെ  ദയ  കണ്ടു  എന്റെ  മനസ്സ്  അലിഞ്ഞു  പോയി  എന്ന്  പറഞ്ഞു. അവൾ  കണ്ണ്  തുടച്ചു .

ഒരു  അപരിചിതൻ  പോലും എനിക്ക്  ഒരു. കിണ്ണം  നുഡിൽസ്  തന്നു . പക്ഷെ  എന്റെ  അമ്മ  എന്നോട്   വഴക്കിട്ടു  വീട്ടിൽ  നിന്ന്   പുറത്താക്കി .അവർ  ദുഷ്ട്ടയാണ് .

കട  മുതലാളി ദീർഖ ശ്വാസം  വലിച്ചു.—-കുട്ടി  എന്തിനു  അങ്ങിനെ  ചിന്തിക്കുന്നത് . ഞാൻ  ഒരു  കിണ്ണം  നുഡിൽസ്  മാത്രമല്ലേ  തന്നത് . പക്ഷെ  നിന്റെ   അമ്മ  നിന്നെ  കുഞ്ഞു  നാൾ    മുതൽ  വളര്ത്തി  കൊണ്ട്  വരുന്നു. അവരോടു   നന്ദി  കേടു  കാണിക്കുന്നത്  ശരിയാണോ?  അനുസരണ  ഇല്ലാതാവുന്നത്  തെറ്റല്ലേ ?

ഈ  വാക്കുകൾ  കേട്ട് അവൾ  ആശ്ചര്യപ്പെട്ടു. ഞാൻ  എന്ത്  കൊണ്ട്  ആ  രീതിയിൽ  ചിന്തിച്ചില്ല  ?  ഒരു  അപരിചിതനിൽ  നിന്നുള്ള   ഒരു  കിണ്ണം  നുഡില്സ്  എന്നെ  നന്നിയുള്ളവൾ ആക്കി. കൊച്ചു  നാൾ മുതൽ എന്നെ വളർത്തി  കൊണ്ട് വന്ന അമ്മയോട് എന്ത് കൊണ്ട് അങ്ങിനെ ഒരു ചിന്ത തോന്നിയില്ല?

വീട്ടിലേക്കു  മടങ്ങി  വരുന്ന വഴിക്ക് അമ്മയോട് എന്ത്  പറയണം എന്ന് ആലോചിച്ചു. ” അമ്മെ  എന്നോട്  ക്ഷമിക്കു. തെറ്റ് എന്റ്റെ  തന്നെയാണ്.” മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു .

വീട്ടിന്റ്റെ  പടി  കയറി  വന്നപ്പോൾ അമ്മ വളരെ  വ്യാകുലതയോടെ നില്ക്കുന്നത് കണ്ടു.

സുവിനെ കണ്ടപ്പോൾ അടുത്തു  വന്നു. സ്നേഹത്തോടെ ചോദിച്ചു.—മോളെ  നീ എവിടെയായിരുന്നു? നിനക്ക്  വേണ്ടി  അമ്മ  ചോറും കറികളും ഉണ്ടാക്കി  വെച്ചിട്ടുണ്ട്. വരൂ ചൂടോടെ  കഴിക്കു.

കൂടുതൽ   നിയന്ത്രിക്കാൻ  പറ്റാതെ

സു  അമ്മയെ  കെട്ടിപ്പിടിച്ചു  കരയുവാൻ

തുടങ്ങി.

നാം  പലപ്പോഴും  മറ്റുള്ളവരുടെ  ചെറിയ  ചെറിയ  കാര്യങ്ങളെ   അഭിനന്ദിക്കും. പക്ഷെ  മാതാപിതാക്കളുടെ  ത്യാഗങ്ങൾ  വളരെ   സ്വാഭാവികമായി  കാണും.

 

ഗുണപാഠം

മാതപിതക്കളുടെ  സ്നേഹവും  നമ്മെക്കുറിച്ചുള്ള  ചിന്തയും ആണ് ഏറ്റവും  വിലപ്പിടിച്ച  സമ്മാനം.കുട്ടികളെ

വളര്ത്തുന്നതിനു  മാതാപിതാക്കൾ തിരിച്ചൊന്നും പ്രതീക്ഷിക്കിന്നില്ല.പക്ഷെ നാം എപ്പോഴെങ്ങിലും അവരുടെ  ത്യാഗത്തിനെ  അഭിനന്ടിക്കുകയോ പ്രശംസിക്കുകയോ  ചെയ്തിട്ടുണ്ടോ? സ്വന്തം മാതാപിതാക്കളെ സ്നേഹിക്കുകയും  ബഹുമാനിക്കുകയും

വേണം. അവർ ഇല്ലെങ്കില്‍  നമ്മുടെ

നിലനിൽപ്പില്ല

http://saibalsanskaar.wordpress.com

Shanta Hariharan

 

 

 

Always remember those who serve-സേവനം ചെയ്യുന്നവരെ എപ്പോഴും ഓര്ക്കുക

.
മൂല്യം —–നന്ദി ശരിയായ പെരുമാറ്റം
ഉപംപ്പ്ല്യം ——മര്യാദ

ഐസ്ക്രീമിനു വിലകുറവായിരുന്ന പണ്ടത്തെ കാലത്ത് ഒരു 10 വയസ്സ് കുട്ടി ഒരു ഹോട്ടലിൽ ചെന്ന് . ഒരു മേശയുടെ മുന്നിൽ ചെന്നിരുന്നു വൈട്രെസ്സ് ഒരു ഗ്ലാസ്‌ വെള്ളം കുട്ടിയുടെ മുന്നിൽ കൊണ്ട് വച്ച്
ഒരു ഐസ്ക്രീം കസ്സാട്ടെക്ക് എത്രയാ ? കുട്ടി ചോദിച്ചു .
50 സെനറ്റ്‌ —-വൈട്രെസ്സ് പറഞ്ഞു .
കുട്ടി കീശയിൽ കൈയിട്ടു പൈസാ എടുത്തു എണ്ണി നോക്കി . ശരി ഒരു സാധാരണ ഐസ്ക്രീമിന് എന്ത് വിലയാണ് ?—-അവൻ ചോദിച്ചു .
അപ്പോഴേക്കും കുറെ ആളുകൾ മേശക്കു വേണ്ടി കാത്തു നില്ക്കുകയായിരുന്നു .വൈട്രെസ്സിനു ക്ഷമയില്ലാതായി .
35 സെനറ്റ്‌ അവർ വേഗം പറഞ്ഞു .
കുട്ടി പിന്നെയും പൈസാ എണ്ണാൻ തുടങ്ങി .ഞാൻ സാധാരണ ഐസ്ക്രീം കഴിക്കാം .—അവൻ പറഞ്ഞു .
വൈട്രെസ്സ് ഐസ്ക്രീം കൊണ്ട് വെച്ച് ബില്ലും മേശപ്പുറത്തു വെച്ച് പോയി .
കുട്ടി ഐസ്ക്രീം കഴിച്ചു പണം ഖജാൻജിയെ ഏല്പ്പിച്ചു പോയി
വൈട്രെസ്സ് മേശ വൃത്തിയാക്കാൻ വന്നപ്പോൾ കരഞ്ഞു പോയി . അവിടെ കാലി ഐസ്ക്രീം കപ്പിന്റ്റെ താഴെ 5 സെനറ്റ്‌ ഉണ്ടായിരുന്നു .
വൈട്രെസ്സിനു പൈസാ കൊടുക്കുവാൻ വേണ്ടി ആ കൊച്ചു പൈയ്യൻ വിലപ്പിടിച്ച ഐസ്ക്രീം കഴിച്ചില്ല

ഗുണപാഠം ———
നമ്മളെ സേവിക്കുന്നവരെ ഓര്ക്കുകയും ബഹുമാനിക്കുകയും വേണം .അത് അവര്ക്ക് മാത്രമല്ല നമക്കും സന്തോഷം നല്കും ..

ശാന്ത ഹരിഹരൻ. .

http://saibalsanskaar.wordpress.com